ฮวาเปียว

เกมที่ไม่มีเงื่อนไขอะไร เล่นง่ายๆ พอเล่นไปนานๆ เข้า ก็หมดสนุก แต่เกมที่ต้องทำเควส บุกป่าฝ่าดง ต่อสู้กับบอส เก็บเวล มักจะสนุกกว่า เล่นได้นานกว่า มีบางครั้งที่หัวร้อนบ้าง แพ้บ้าง แต่ก็ยังไม่อยากที่จะยอมแพ้ อยากเล่นอีก

ชีวิตของเราก็เหมือนกับเกมตรงที่ มีเงื่อนไขต่างๆ เข้ามาให้เราฝ่าฟัน แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกับเกมก็คือ เราเป็นผู้ลงสนามจริง พร้อมทั้งเป็นผู้ควบคุมตัวเองในเวลาเดียวกันด้วย เวลาเล่นจริงความรู้สึกที่เข้ามา เราสัมผัสได้มากกว่าแค่ในเกม ทำให้บางครั้งเราก็รู้สึกเหนื่อย ท้อ หมดความหวัง

ในชีวิตจริง...ไม่มีปุ่ม Restart ไม่มีการย้อนเวลากลับไป ณ สภาพที่เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ทว่าเราสามารถ Restart ชีวิตได้ตลอดเวลา เพียงแต่เป็นเงื่อนไขที่ต่างออกไปจากเดิม ขึ้นอยู่กับเราแล้วว่า ถ้าตอนนี้ยังไม่ดี เรา 'พร้อม' ที่จะเริ่มใหม่มั้ย?

แต่ละคนมีระดับความยากในการทำเควสในชีวิตจริงต่างกัน อย่างในเรื่อง When we were young

ฮวาเปียวเป็นเด็กผู้ชายที่ลำบาก เขาต้องดูแลคุณย่า ทำงาน และเรียนหนังสือไปพร้อมๆ กัน แล้วเขาก็ทำได้ดีเสียด้วย

ฮวาเปียว: "ในชีวิตของทุกคนไม่ได้สมบูรณ์แบบ เธอต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับความไม่เท่าเทียม ถึงจะเข้าใจคุณค่าของมัน"

ฮวาเปียวรู้ว่าชีวิตเขาไม่ได้สุขสบายเหมือนคนอื่น แต่เขาก็ยอมรับและเผชิญหน้าต่อสู้กับความยากลำบาก ไม่พร่ำบ่น ไม่อิดออด

หยางต้าเปินเห็นชีวิตของฮวาเปียวแล้ว รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่เก่งมากๆ

ฮวาเปียว: "ถึงภายนอกเธอจะดูเหมือนกับฉัน แต่ถ้าเธอมาเป็นแบบฉัน เธอต้องทำทุกอย่างให้ได้"

ภายใต้เงื่อนไข เราจะถูกบีบให้ทำในสิ่งที่เราคิดว่าทำไม่ได้

"ชีวิตของทุกคนไม่ได้สมบูรณ์แบบเสมอไป แค่เพียงหากมีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลง ขอแค่อย่ายอมแพ้"

ภายใต้เงื่อนไขต่าง ๆ หากเราตั้งใจทำชีวิตของเราให้ดี มันก็ทำให้เราเรียนรู้ เติบโตไปพร้อมกัน แล้วเมื่อเราย้อนกลับมามอง เราจะพบว่า มันผ่านมาได้แล้ว:]

"เราเอาเวลาอิจฉาคนอื่นไปเลือกทางที่ตัวเองอยากเดินไม่ดีกว่าหรอ อย่างฉันเกิดมาไม่มีพ่อแม่ แต่ฉันสามารถเลือกให้ย่าอยู่กับฉันนาน ๆ ได้" - ฮวาเปียว

-人不彪悍枉少年 When We Were Young ------------------------------------------------- cr. ภาพจากส่วนหนึ่งของเรื่อง 人不彪悍枉少年 When We Were Young

WeTV